دانلود گلچین آهنگ های جدید سهیل جامی ۱۴۰۰ و ۲۰۲۲

کنارت بودن واسم آرامش محضه
یه تار موی تو به یه دنیا میرزه
دوست دارم وایسه زمان توی همین لحظه
بزنیم تا خود صبح این شهرو ما پرسه
قد زمین جاذبه داری تو برام

هنوز پر نکرده کسی جای خالیتو
همش فکر میکنم که کجایی تو
بیا جمعش کن این روانیتو
تو بیا نذار که حس تو خوابش ببره
لعنتی به فکر من باش یه ذره

یه وقتایی یه جاهایی نباید رفت که رفتم
یه وقتایی یه حرفایی نباید زد که گفتم
شدم اونی که میدونی پشیمونی گرفته
همون دردی که حس کردی رو میدونی گرفته

میدونستم یه روز راهمون از هم دور میشه
خوبی کردم ولی دیدم دلت مغرور میشه
حالا شدم مث برگی توو دست باد
تو دادی همه ی زندگیمو به باد
بد بودی ولی من بازم موندم به پات

چه شبی میشه اگه چشماتو رو من وا کنی
این من دیوونه رو گوشه قلبت جا کنی
وای از اون روزی که با این دل بخوای بد تا کنی
وای از اون روزی که این دیوونه رو تنها کنی

همه چی خوب بود بینمون انگاری که ماه از آسمون
بودش توی دستام اون روزارو میخوام
میخوام زمان برگرده و ماهمو نوازش کنم
واسه دوباره دیدنت هر روز ازت خواهش کنم

با خاطرات تو نفس میکشم:)
بعد تو از زندگی دست میکشم:)
حالم بده ، سنگینم و ناخوشم:)
تو برنگردی ، خودمو میکشم:)
آتیش زدی به هرچی بود یه روزی:)

سرد شدم من از همه مث یه مجسمه که تا همیشه ثابته
روزام چقد تکراری چقد بگم جات خالی تهش چه بد شد رابطه
مث یه موج پر تلاطمم که توی دریا گمم چشات منو ندید اصلا
نمیدونم برم کجا چی باعثش شد ای خدا که رفت و رو گرفت از من

تو این شبا به تو محتاجم
چرا بی من سفر کردی
شده کارم تو این روزا
دعا کردن که برگردی
چقدر سردن شبای من

سخته با یه جمله جوابت رو بگیری
آرزو کنی که فقط بری بمیری
آدم پر احساس همیشه ضربه میخوره
سخته دل سپردن به اون که دل نداره

انگار همین دیروز بود رفتی دیدمت از پشت همیشه شیشه
امشب تاریخ جدایمون 365 روز میشه انگار همین دیروز بود رفتی
من بی تو پشتم کوهی از درده تو گرم ترین روزایه تابستون تهران برام بی تو چقدر سرده
خستم از حس و این حالت ناراحتم که رفتی راحت بیرون نمیری از خیالم تو فکرتم بیست چهار ساعت

بیا بیا تو بیا بشین کنارم
نگو نگو نگو که دوست ندارم
بیا بیا دل من از تو شکسته
به اون خدا تو بدن که بی قرارم

دلم تنگه برات این روزا مثل قفس شده این دنیا
خیالاتی شدم انگاری که تو منو دوست داری
تموم نمیشه این خلوت اجباری
تو آینه خودمو میبینم چقدر زیاد غمگینم

نگاه مهربون تو دیدی سهم کی شد
دلی که عاشقش شدم با دلم یکی شد
هوای چشمت آبیه خود آسمونه
بزار چشام تا اخرش تو چشات بمونه

اگه باز یه روز سراغت اومدم
اگه حتی پیش تو زانو زدم
جون هرکی دوست داری به روت نیار
اگه گریه کردمم محل نزار

بجای نفس ها غم کشیدم روزای بدیو دیدم
همین اول راه به ته همه دلخوشی ها رسیدم
خیلی شبا تنها گریه کردم
میخوام بخنده برگردم

از همون روزی که رفتی
دل تنها گوشه گیره
اینجا بی تو خیلی وقته
دیگه بارون نمیگره

دلم گرفت کنار تو این هوای بد چقدر دلم شکست تو این شبای سرد یه مرد زندگیش تو آتیشه
انگار ساعت خوابیده واسه همیشه چرا هیچی اونی که میخوام نمیشه برو ولی جای خالیت حس میشه
هیس دیگه ساکت شو دیر بهت ثابت شد
میگن این شبا هر جا نشستی تو هی تیکه بارت شد

به چی سرت گرمه که پشت کردی به خاطرات کی جام اومد تو لحظه هات که سردی
به چی سرت گرمه که چشماتو بستی به راحتی میخوام از تو من به هر قیمتی برگردی
هر وری میرم چشای تو پیش رومه به هر دری زدم بفهمی آرزومه
فقط مال خودم باشی عشق اولم باشی تو کردی این آدم و عصبی و دیوونه

چقد بیراهه رفتی پات نشستم خطا کردی و من چشمامو بستم
میتونستم بریزم آبروتو ولی حتی نیاوردم به روتو
تو خواستی آرزوهامون بمیره جدایی بینمون بالا بگیره
خودم بالو پرت دادم نگو نه حالا از چشمت افتادم نگو نه

تنها دلیل زندگی چشماتو از دنیام نگیر
رد کن منو از استرس بی من کجا راهی شدی
برگرد و به دادم برس
برگرد و به دادم برس تو برام همه کسی

نمیدونی اومد چیا که به سرم
همه پریدن و کسی نی دور و برم
شبیه یه خواب تو بیداریم
یه روزی میرسه تو بفهمی کی ام

جونم واست در میره دلم برات ضعف میره
بیا بده به دلم دلتو نمیخوام بکنم ولتو
جونم واست در میره دلم برات ضعف میره
آخه چشای تو بد نابه یه کسی مث تو کمیابه

باید برم تو این شب بارون زده باید برم باور کنی حالم بده
بین منو تو فاصله بیش از حده باید برم …
روی تن پیاده رو برگای زرد یخ میزنی فردا پر از روزای سرد
کی آخر این قصه رو وارونه کرد باید برم …

ببین ازت رو قلب من یه زخم دل خراشه تا کی تحملش کنم و بگم آخراشه
نبین میخندمو خنده رو لبام یه قابه یه آدم شکست خورده پشت این نقابه
تا کی باید دلت برام هی دروغ ببافه ترانه هام ترانه نیست یه اعترافه
برای هردومون دیگه آخرای کاره باید قبول کرد زندگی ادامه داره

یادت رفت خاطره بازیامون زیر بارون
چرا یادت رفت پرسه های شبونه تو خیابون
تو رفتی زیر پای کس دیگه نشستی
چه آسون پلای پشت سرتو شکستی