دانلود گلچین آهنگ های رضا یزدانی ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

توی ذهن تک تک دقیقه ها
آخرین خاطره ی متروکم
دوس ندارم کسی رو بشناسم
من به هرچی آشناست مشکوکم

حالا که سهمم از کل جهان تویی پس مینویسمت
چون داستان تویی هر رنگ پرچمت رنگ
یه دردته آغوشمو بپوش وقتی
که سردته رویایه هرشبت کابوسه دشمنه بقض

عطرِ تو پرتم میکنه هر بار
اونجا که صلحِ تووی دنیاشون
اونجا که جایِ گلوله تفنگا
پر میشه با گل توو خشاباشون

چقدر حرف دارم واسه گفتن
چه قدر شعر دارم که آواز شه
چقدر قفل بستن رو مغزم ببین
که با دستای تو باید باز شه

هیچ راهی واسه موندن نداری وقتی با غریب ها خودی تری
وقتی که خونه شبیه خونه نیست خودتو به سمت غربت میبری
تنهایی حالتو بدتر میکنه وقتی گمشده باشی تو سکوت
ریشه هاتو درمیاری از خاک وقتی هیچ راهی نمونده رو به روت

از این بالا که میبینم روی آبه
تمام نقشه هایی که با هم داشتیم
ما با هم زندگیمونو هدر دادیم
تو هر خاطره ای یه چیزی کم داشتیم

مولکولهای منزوی سرم غرق اندوه های فلسفی اند
غرق شیمی نارس ژنتیک از اساس از اساس منتفی اند
سایه ی شوم روی سیاره شکل تاج وراثتی دارد
کشف تلخ کووید نوزدهم کشف یک رندم عدد به عدد

من باید امشب که بارونیه خونه از گریه خالی شم
بدون تو دارم با آدمای شهر رفیق تر میشم
این آدما انگار مثل خودم هستن حال منو دارن حال منو دارن
این چشمای لبریز این چشمه های ابر چرا نمیبارن چرا نمیبارن

دام دگر نهاده‌ام تا که مگر بگیرمش
آنکه بجست از کفم بار دگر بگیرمش
آنکه به دل اسیرمش در دل و جان پذیرمش
گر چه گذشت عمر من باز ز سر بگیرمش

ابرای آشفته حرفای نا گفته تو این ترافیکو لبخند نزدیکو
ضبطی که میخونه عطری که میمونه
تو خاطره هامون من با تو و بارون
چشمای تو عشق و جنون داره

خاطرات تو که باشه با گذشته بی حسابم
تو کدوم صندوق پسته نامه های بی جوابم
جونمو برات میدادم هرچی میگفتی همون بود
غم و غصه که نداشتیم دنیا قد کوچمون بود

با یه چاقو توی کتفم میگذرونم زندگی رو
من دارم ادامه میدم خودمو به خاطر تو
این لوکوموتیوِ کهنه از تو رِیلش زده بیرون
شده بی ارتی تو خطه تو و خونه و خیابون

ببار برایم تو که هزاران چشمه ی جوشان
پشت مردمک هایت پنهان کرده ای
ببار برایم اشکهایت همان آب حیاتیست
که خضر نوشید و هنوز در به در جاودانگیست

چه بلاتکلیفم وسط این بحران
تو کجایی بانو تو کجایی الان
من دچار آسمم این هوا آلودس
تو اگه برگردی ماسک اکسیژن هست

خورشید و بیخیال ، تو بی غروب باش
همیشه عاشقم ، همیشه خوب باش
توو فصل های تو ، غیر از بهار نیست
جز تو ستاره ای ، دنباله دار نیست

لحن لبخندش هنوزم مسریه
حالت چشماش آدم میکشه
مثل یه بیماریه بی انتها
یه دفعه میاد و کم کم میکشه

کنار طاقچه، یه ضبطِ‌صوت با چند تا نواره
که هر یه‌دونه‌ش، واسم هزار تا خاطره داره
جاز و کلاسیک، واترز و بیتلز، غربی و شرقی
رقص پیانو، جادوی سنتور، گیتار غربی

رویا به رویا زندگی کردم
تو خواب های بی سرانجامت
تا هر کجا بهم بگی همراتم
تا هرکجا که بگی میخوامت

بیا بازم‌ مثل‌ِ قدیم‌ ، با هم‌ دیگه‌ بریم‌ شمال‌
دلم‌ گرفته‌ ! راضی‌اَم‌ به‌ این‌ خیالای‌ محال‌
من‌ُ بِبَر ! تا آخرِ جادّه‌ی‌ چالوس‌ بِبَرَم‌
تا شیشه‌ی‌ بارونی‌ُ خیس‌ِ اتوبوس‌ بِبَرَم‌

خمیازه های کش دار سیگار پشت سیگار
شب گوشه ای به ناچار سیگار پشت سیگار
این روح خسته هر شب جان کندنش غریزیست
لعنت به این خود آزار سیگار پشت سیگار

حوصله ندارم اما … همه ی قصه رو می گم
همه ی قصه رو حتی… اونجایی که دوست ندارم
بذار صحبت کنیم این بار… جای اینکه بنویسیم
راجع به دو جین سوالو… یه سری عقده ی بدخیم

توی اوج تنهاییام سر کشید
روی بی کسی های من پا گذاشت
یه عمر آرزوشو به دل داشتم
چقد خوب بود با همه فرق داشت

زندگی بی تو کوچِ هر روزه ست
تو خودش درد و رنج و غم داره
میشه لای موهای تو گم شد
بس که موهات پیچ و خم داره

باور کن این روزها به غیر از من، چیزی تو رویاهات اضافی نیست
باید با قرص‌هام مهربون‌تر شم، بعد از تو روزی دو تا کافی نیست
مال قول دادیم مال هم باشیم، ما قول دادیم این رو میدونم
با گریه میگی مرد و قولش، نامردم و قولم رو میشکونم

هنوز عکس فردین به دیوارشه
هنوز پرسه تو لاله‌زار کارشه
تو رویاش هنوز هم بلیت می‌خره
می‌گه این چهارشنبه رو می‌بره

سرفرازم با تو دل سپیدم با عشق
همه ی رویامو خواب دیدم با عشق
سهم ما از این جهان یا سکوته یا عشق
ولی من از عاشقات قصه میگم با عشق