دانلود گلچین آهنگ های روزبه بمانی ۱۴۰۰ و ۲۰۲۱

اون که یک سال پشتِ هم ممتد
بی دلیل و بهونه خیلی بد
زنگِ آخر منو کتک میزد
من باهاش کار دارم این روزا
اون که چند سال رو همین گُرده ام

محاله بعد از تو یه شب دووم بیارم
نباشی از حال خودم خبر ندارم
نبینم اون روزو که رفتی از کنارم
سکوت تو بغض منو شنیدنی کرد

گفتم بمان گفتی نگو وقتی نمیمانم
گفتم پشیمان میشوی گفتی نمیدانم
گفتم نمیپرسی چه می آید سرم بی تو
گفتی نه می دانم نه میپرسم نه میمانم

مثه ابر بهار می بارم
حال و روزم شبیه پاییزه
اونی که باتو بوده میفهمه
بی تو بودن چقدر غم انگیزه
ای همه دارو ندارم

حاضرم واسه اینکه با تو یه عصر جمعه رو
توی پیاده رو راه برم فقط زندگیمو بدم
حاضرم واسه اینکه یک دفعه یاد تو نره
من تولدم چند آذره زندگیمو بدم

بس که نادیده گرفتن ما رو
با خودم با همه دنیا قهرم
هیشکی یادش نمیاد کی بودیم
عاشقِ حافظه ی این شهرم

همین که اول پاییز رفته ای یعنی
هجوم غربت من را کشانده ای تا دشت
به جان هر دوی ما را قسم نخور عشقم
به جان هردوی ما باز برنخواهی گشت

دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده تنهامدارا میکنیم دنیا عجب جایی شده به این خونه چقدر اسرار کردی
تمام دورمو دیوار کردی دلم خوش بود سقفی روسرم هست
همان سقفم سرم آوار کردی خدایا حق من خونه خرابی

اسمت که میاد حالم بد میشه یه تریلی غم از روم رد میشه
مادرم میگه چته بیخودی باز اسمش اومد دیوونه شدی
میگه چیه باز این حالت شده خجالت بکش چهل سالت شده
میگه با خودش باز شد عین روح زیر لب میگه این شب میره کوه

موندم زخم خوردم از قلبم چون نمیشد از عشق برگردم
با غرورم یه شهر همدرده بس که شعرامو زندگی کردم
من یه عمره تمام دردامو قصه کردم برای یک دنیا
شعر گفتم برای این مردم که تو حرفامو بشنوی تنها

دیوونتم با اینکه فهمیدم یه عمره
این رابطه از سمتِ تو عاشق نداره
انقد نگو احساست از دیوونگیته
احساس اسمش روشه چون منطق نداره
من آرزویی غیرِ احساست ندارم

این زندگیمونه یه سفره ی خالی کف خونه
این زندگیمونه با ما کسی جز ما نمیمونه
هر روزمون اینه آیینمون حتی مارو نمیبینه
هر روزمون اینه تشویش و بغض و حسرت و کینه

حالم خوش نیست حالم خوش نیست
مثل اونکه درد عالمو کشید
ولی پاره ی تنش باز عید امسالو ندید
حالم خوش نیست حالم خوش نیست

بر تن مکن این خرقه را چون عشق در جان تو نیست
این حجره داران را نبین این جامه دکان تو نیست
از هرچه تزویرت کند این جامه یعنی دور شو
حتی سلیمانی اگر این جامه یعنی مور شو
این خرقه بر تن میکنی تا عشق را لایق شوی

چنان مردم از بعد دل کندنت که روح من از خیر این تن گذشت
گلایه ندارم نرو گوش کن تو باید بدانی چه بر من گذشت
تو باید بدانی چه بر من گذشت زمانی که دیدم کجا میروی
تقاصت همین است عزیز دلم که بنشینی از کشتنم بشنوی

واسه تاثیر این قرصاست ، دارم دیوونه تر میشم
با رویایِ تو میخوابم ، دارم بازم پدر میشم
پیِ همخونه میگردم ، واسه درمونِ این سردی
یه زن که کوهِ آتیشه ، تو اون زن باش اگه مردی

کجا باید برم ، یه دنیا خاطره ت تورو یادم نیاره
کجا باید برم که یک شب فکرِ تو منو راحت بذاره
چه کردم با خودم که مرگ و زندگی برام فرقی نداره
محاله مثلِ من توی این حالِ بد ، کسی طاقت بیاره

چشمای تو یعنی دریای سینه ریز
یعنی یه برکه با آرایش غلیظ
چشمای تو یعنی آیینه ی خودم
من بی چشای تو شاعر نمیشدم

گنجشک ترین آدم او من شده بودم
او دغدغه اش بود مرا باز بگیرد
حرصش که درآمد بدنم خون به جگر شد
من سیب شدم ، بلکه مرا گاز بگیرد

هر دو این زندگی رو سوزوندیم
هر دو از این خیالمون تخته
تو رو شاید یه روز بخشیدم
ولی بخشیدنِ خودم سخته

باید برم وقتی دلت با رفتنه
میرم ولی هر جا برم
رویای تو صد سالِ دیگه ام با منه
میرم ولی یادم بیوفت